Barszcz Sosnowskiego pochodzi z rejonu Kaukazu, skąd został rozprzestrzeniony na rozległych obszarach Europy środkowej i wschodniej. Od lat pięćdziesiątych do lat siedemdziesiątych XX wieku wprowadzany

był do uprawy w różnych krajach bloku wschodniego jako roślina pastewna. Po niedługim czasie, z powodu problemów z uprawą i zbiorem, głównie ze względu na zagrożenie dla zdrowia ludzi i zwierząt, uprawy były porzucane. Roślina w szybkim tempie zaczęła rozprzestrzeniać się spontanicznie.

Barszcz Sosnowskiego to roślina o  silnym działaniu toksycznym i  alergizującym. Chwast wydziela parzącą substancję, która może powodować zapalenie skóry oraz błon śluzowych. Jego parzące działanie nasila się podczas słonecznej pogody, wysokiej temperatury oraz dużej wilgotności powietrza. Szczególne niebezpieczeństwo stwarza dla dzieci i  osób cierpiących na alergie. Roślina występuje głównie na terenach wilgotnych, w  pobliżu cieków wodnych, kanałów i rowów oraz na nieużytkach czy odłogach.   

W naszych warunkach klimatycznych barszcz osiąga wysokość od 3 do 4 m a dojrzała roślina zajmuje powierzchnię do 4 m², przyczyniając się do zanikania rodzimej roślinności. Kwiatostan tzw. baldachy osiągają średnicę od 30 do 40 cm. Część populacji barszczu zakwita już w pierwszym sezonie wegetacyjnym, natomiast pozostałe osobniki mogą dojrzewać przez kilka lat, a po wydaniu nasion giną. Jedna roślina wytwarza przeciętnie 20 tys. szt. nasion, a często dwukrotnie więcej. Nasiona zalegają w glebie i zachowują zdolność kiełkowania do 5 lat.

W związku z informacjami o  pojawiających się na terenie gminy Biała skupiskach Barszczu Sosnowskiego, apeluję do właścicieli i zarządców  nieruchomości o  usuwanie tej toksycznej rośliny. To na właścicielu bądź zarządcy nieruchomości spoczywa obowiązek niedopuszczenia do rozprzestrzeniania się Barszczu Sosnowskiego jako rośliny gatunkowo obcej.